Na przestrzeni dziejów na całym świecie powstawały różne doktryny filozoficzne. Wiele z nich pomaga ludziom odnaleźć sens życia, sposób postępowania lub drogę do szczęścia. W tym sensie dobrym przykładem jest stoicyzm: filozofia, która jest obecna w społeczeństwie od ponad 2000 lat, a w ostatnich czasach znalazła zastosowanie ze względu na swoje praktyczne podejście.
Stoicyzm to nie tylko filozofia życia, ale także próba udzielenia odpowiedzi na różne problemy, z którymi boryka się ludzkość. Aby odkryć wszystko o stoicyzmie, polecamy kontynuację lektury tego artykułu.
Czym jest stoicyzm i jakie jest jego pochodzenie?
Stoicyzm to filozofia, która próbuje nadać ścieżkę, trajektorię lub kierunek życiu człowieka. Jest to doktryna, która dostarcza konkretnych narzędzi do pokonywania przeciwności i zwiększania szczęścia.
W swojej definicji stoicyzm traktowany jest również jako rodzaj mentalnego systemu operacyjnego, który w zależności od aktualnej sytuacji pomaga określić, jak należy postępować, aby osiągnąć swoje cele i zachować spokój w czasach chaosu.
Pochodzenie stoicyzmu
Stoicyzm powstał w 300 roku p.n.e. przez Zenona z Citium. Był on urodzonym na Cyprze kupcem, którego statek podczas jednego z rejsów został rozbity w pobliżu greckich wybrzeży. Z powodu tej katastrofy statku stracił cenne towary i prawie stracił życie, ale udało mu się w końcu dotrzeć do Aten, gdzie zainteresował się filozofią.
Zeno studiował pod kierunkiem wielu różnych nauczycieli i analizował pierwszych słynnych filozofów (w tym wpisie dowiesz się, co było dla nich ważne) i chłonął wiedzę z różnych nurtów filozoficznych, biorąc najlepsze aspekty każdego z nich i dodając własne pomysły. Praktyczne podejście stoicyzmu przyciągało zwolenników ze wszystkich dziedzin życia. Rzeczywiście, różni władcy uznali jego idee za przydatne i mówili o nich publicznie, dzięki czemu stoicyzm stał się popularną filozofią.
Część atrakcyjności tej filozoficznej doktryny leży w jej praktyczności: stara się ona pomóc w radzeniu sobie z codziennymi problemami, podejmowaniem decyzji, chorobą, krytyką, pokusami, przeciwnościami czy gniewem. Nie poświęca zbyt wiele czasu na intelektualne debaty, ale skupia się na codziennych ludzkich problemach.
Zasady stoicyzmu
Główne idee filozofii stoickiej są następujące:
- Eudajmonia: ostatecznym celem życia było osiągnięcie eudaimonii, czyli szczęścia. Tłumaczenie to nie jest wiernym oddaniem filozoficznego znaczenia przypisywanego przez stoików; niektórzy nadają mu znaczenie bardziej związane z osobistym rozkwitem lub samorealizacją.
- Cnota: jest to podstawowa. Postępowanie z cnotą było warunkiem osiągnięcia eudajmonii, czyli szczęścia.
- Ataraksja: stoicy przywiązywali większą wagę do cnoty niż do spokoju, ale podkreślali też zachowanie ataraksji czyli spokoju psychicznego. Dostrzegli wyraźny związek między tymi dwoma elementami.